จำเลยพิศวาสนางบำเรอแดนทราย

“ท่าทางที่ผ่านมาผมคงจะใจดีกับคุณมากไปนะมันคงทำให้คุณลืมว่าชีวิตของน้องชายคุณขึ้นอยู่กับคุณแต่ก็อย่างว่าล่ะนะบางทีคุณก็อาจจะต้องการอิสรภาพแล้วกลับไปเขียนหนังสือที่เมืองไทยต่อปล่อยให้เขารับผิดชอบความผิดของเขาด้วยชีวิตเขาเองก็ได้...ใช่ไหม”

“อย่ามาข่มขู่ฉันนะ”ณัฐภัสสรแหวเมื่อรู้สึกว่าเขากำลังกดดันให้ทำในสิ่งที่ไม่อยากทำแต่มันเป็นสิ่งที่หล่อนต้องทำมันเหมือนเขากำลังบีบบังคับให้หล่อนเลือกที่จะก้าวลงหุบเหวอย่างเต็มใจยังไงก็ไม่รู้

“ผมไม่ได้ขู่หรอกคนอย่างผมทำจริงๆถ้าอยากช่วยน้องให้หายใจบนโลกนี้ต่อไปละก็เดินตามเข้ามา”ชีคอัลวาลีดแหวกม่านเข้ามาในส่วนที่เป็นห้องนอนแล้วยืนกอดอกมองผ้าม่านกระโจมรออย่างใจเย็น

ณัฐภัสสรก็เหมือนลูกไก่ในกำมือ...จะบีบก็ตายจะคลายก็รอดและตอนนี้เธออยากลองดีกับเขาเขาก็จะบีบหล่อนไม่ออมมือเหมือนที่เคยใจดีกับหล่อนเมื่อก่อนหน้านี้แล้ว.

หล่อนจะต้องยอมเป็นของเขาอย่างไม่มีทางเลือกใดๆเลย...เพราะเขาตัดสินใจที่จะให้มันเป็นอย่างนั้นแล้ว