Po omacku z filmem

Dwadzieścia lat po zimnej wojnie James M. Tabor z zacięciemkorespondenta wojennego relacjonuje wyścig do wnętrza Ziemi.Jego bohaterowie — Amerykanin Bill Stone i Ukrainiec AleksanderKlimczuk — większą część zawodowego życia poświęcili odkryciunajgłębszej jaskini. Sam wyścig jest zarówno mozolną podróżąw głąb znanego nam świata, dosłownym odkopywaniem kolejnegometra zawalonych korytarzy, jak i zapierającą dech w piersiachjazdą w dół niebotycznych studni. W tle rozpadają się związki,giną ludzie, rozpoczynają się i kończą wojny. Pozostaje obsesyjnewręcz pragnienie bycia pierwszym na dnie świata. Mylilisię zwolennicy teorii płaskiej Ziemi i mylili się ci, którzyprzedwcześnie opłakiwali zmierzch epoki odkrywców. Wraz z nadejściemtrzeciego milenium stało się jasne, że jeszcze jednomiejsce czeka na swoich odkrywców: najgłębsza jaskinia na Ziemi.Superjaskinia. Jedyne na świecie wydanie z przedmowami AleksandraKlimczuka, Macieja Kuczyńskiego, Billa Stone’a i mapą obu systemów Cheve oraz Krubery.


Unikalne materiały filmowe składające się na ponad dwie godziny czystej speleologii z najgłębszej znanej ludzkości jaskini. W 2003 r. wyprawa Denisa Prowałowa i Cavexu pogłębiła Kruberę do 1 710 metrów. Rok później Jurij Kasjan, Emil Wasz i Katja Miedwiediewa stanęli na dnie świata poniżej granicy 2 000 metrów. Film z udziałem Olega Klimczuka o wyprawie do Krubery sąsiaduje z ponad godzinnym materiałem Marcusa Taylora obrazującym wysiłki jego ojca – Aleksandra Klimczuka w tej jaskini. Ojciec i syn do dzisiaj nie rozmawiają ze sobą.