Porwana z Luwru

Kryminał przygodowy z wojną w byłej Jugosławii, morderstwem znanego profesora archeologii i koneksjami z mafiami rosyjską i włoską w tle. Do tego jest wątek uczuciowy, bo to przecież przez miłość do pięknej Marty Reszelskiej, polskiej archeolożki, cała ta historia miała miejsce.
Damian Dupond jest dziennikarzem we francuskim „Le Figaro”. Dzieciństwo i wczesną młodość spędził w Algierii. Bawił się tam z pewną grupą dzieci, a później młodzieży, m.in. z Martą Reszelską. Młodzi zakochali się w sobie. Oboje mieli pasję do poszukiwań. Dokonali pewnego mało istotnego archeologicznego odkrycia. Marta wtedy wzięła na pamiątkę pewien naszyjnik. Wkrótce obie rodziny Damiana i Marty wyjechały z Algierii i młodzi stracili ze sobą kontakt. Damian próbował zapomnieć o pięknej młodzieńczej miłości, ale nie udało mu się. Po wielu latach spotyka Martę na otwarciu wystawy w Luwrze z wyprawy archeologicznej, która odkryła grobowiec doradcy króla Menelika Pierwszego. Z początku nie poznaje młodej kobiety u boku dużo starszego od niej profesora archeologii, przedstawionej jako jego asystentki z dziedziny archeologii i narzeczonego profesora. Marta miała na szyi naszyjnik, znany Damianowi, zabrany z wykopalisk w Algierii. Damian miał napisać artykuł o tej wystawie. Nagle zmienia się wszystko w jego życiu. Próbuje dotrzeć do Marty. Ta się bardzo ucieszyła ze spotkania, ale zniechęca chłopaka bardzo mocno do odświeżenia poprzedniej zażyłości. Damian jednak nie odpuszcza. Przy kolejnej próbie spotkania się z Martą, widzi, jak zostaje porwana sprzed Luwru. Śledzi auto taksówką, w której właśnie w danym momencie był. Taksówkarz, Algierczyk, dał się wciągnąć w aferę, zaprzyjaźniając się z Damianem. Damian drążąc temat i szukając Marty w Paryżu, odkrywa aferę archeologiczną, sięgającą historii tronu króla Salomona, spisaną w średniowieczu przez pewnego mnicha o imieniu Bartolomeo. Chciwy profesor archeologii, narzeczony Marty wiąże się umową z pewnym Włochem o faszystowskich korzeniach i posiadającym koneksje z mafią. Zaczynają szantażować Martę, specjalistkę od zagadnień średniowiecznej Europy. Porywają ją i uprowadzają do byłej Jugosławii, w której właśnie trwa wojna. Na terenie obecnej Chorwacji ma być ukryty Tron Salomona. Damian rusza jej śladem. Podróż jest niełatwa, granice są pozamykane. Oboje napotykają liczne przygody i przeżywają horror wojny domowej. Marta odczytała znaleziony przez profesora rękopis Bartolomea, ale Damian miał szczęście dotrzeć do rozszerzonych notatek Bartolomea. Zarówno Marta, jak i jej oprawcy nie wiedzą o pewnej śmiertelnej tajemnicy tronu.
Damianowi udaje się przebrnąć przez wszystkie przygody dzięki życzliwości napotkanych ludzi. Wszyscy oni staną się jego wiernymi przyjaciółmi — taksówkarz Ahmed z rozlicznymi znajomościami i rodziną rozsianą po całej Europie, napotkana w drodze do Londynu Luiza, która zakochuje się bez pamięci w Damianie, pułkownik regularnego chorwackiego wojska Franjo, jego kuzyn, Dauti.
Może miejscami wydaje się nam, że Damian jest naiwny, że aż śmieszny, ale z przyjemnością czyta się tę historię i kibicuje zakochanej parze, zżymając się za każdym razem, gdy złym charakterom udaje się przechytrzyć te dobre.