Perfecte resten

In Perfecte resten van Helen Fields, deel 1 van de D.I. Callanach-serie weet een gruwelijke seriemoordenaar zijn sporen goed uit te wissen. Voor de fans van M.J. Arlidge, Mo Hayder en Samuel Bjørk.


Op een afgelegen plek in de Schotse Hooglanden staat een lichaam in lichterlaaie. Al wat achterblijft om het slachtoffer te kunnen identificeren zijn tanden en een reepje stof. Tegelijkertijd schreeuwt een vrouw om hulp in een afgesloten kamer ergens in Edinburgh. Het is Luc Callanachs eerste werkdag bij de Schotse politie en hij krijgt direct een moordonderzoek toegewezen. Net vertrokken bij Interpol wil hij zich graag bewijzen bij zijn nieuwe team en directe collega Ava Turner. De moordenaar is een geduchte tegenstander die vakkundig zijn sporen weet uit te wissen. Het duurt niet lang tot er nog een vrouw wordt ontvoerd; Callanach begint een race tegen de klok om het slachtoffer te vinden voordat het te laat is. Maar het daadwerkelijke lot van de ontvoerde vrouwen is gruwelijker dan Luc ooit had kunnen vermoeden…

Perfecte resten is een perfecte thriller: duister, met geweldige personages en nagelbijtend spannend tot aan de laatste pagina.

Over de serie:

‘Een bijzonder aangenaam team speurders.’ – Trouw

‘Een must-read voor lezers die houden van donker, dodelijk, griezelig en aangrijpend.’ – Het Parool

‘Helen Fields schrijft donkere, harde thrillers, die de grenzen van de gemoedsrust aftasten.’ – Gazet van Antwerpen

Reacties van lezers:

'Het is geen whodunit thriller, maar hoe en wanneer krijgen ze de dader te pakken en waarom doet hij dit? Gecombineerd met een vlotte schrijfstijl wil je deze thriller echt niet wegleggen.' – Linda op Hebban.nl

'Het verhaal wordt vanuit twee perspectieven geschreven. De ene keer vanuit Luc Callanach en de andere keer vanuit de moordenaar. Als lezer weet je dus al wie de moordenaar is, maar omdat de moordenaar zo meedogenloos is en zo zorgvuldig zijn sporen opruimt, wil je door blijven lezen om erachter te komen wanneer Callanach erachter komt wie de moordenaar is.' – Mariëlle op Hebban.nl