Γυναικοκρατί‪α‬

Έργο γραμμένο γύρω στα 1840, η Γυναικοκρατία είναι μία από τις λιγότερες γνωστές θεατρικές κωμωδίες του Δημήτριου Χατζηασλάνη ή Βυζάντιου. Την περίοδο που γράφεται το έργο, στην Ελλάδα επικρατεί η απόλυτη μοναρχία. Εκφραστής του καθεστώτος ο βασιλιάς Όθωνας. Είναι η περίοδος της λαομίσητης Βαυαροκρατίας… Νεοπλουτισμός, άκριτος μιμητισμός των ξενόφερτων, των δυτικών ηθών, απομάκρυνση από τις πατροπαράδοτες ντόπιες αξίες είναι μερικά μόνο από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. 

Ο Βυζάντιος σε μία τέτοια πολιτική και κοινωνική ατμόσφαιρα αντιστέκεται… Δημιουργεί μία καυστική σάτιρα ηθών στηλιτεύοντας την ξενολαγνεία και το ρατσισμό απέναντι σε κάθε τι γνήσια ελληνικό. Στο στόχαστρό του μπαίνει, ως δυτικό και ξένο προς τα ελληνικά ήθη φαινόμενο, η χειραφέτηση των γυναικών, ένας φεμινισμός που παρουσιάζεται απλοϊκά και με χονδροειδή τρόπο. Σπαρταριστή και γλαφυρή είναι η σάτιρα του πρώτου δειλού ξεσηκώματος των γυναικών της εποχής, σάτιρα μίας μόδας που κατά τον Βυζάντιο μόνο κινδύνους κρύβει και πρέπει να εξοβελιστεί το συντομότερο δυνατό από το σώμα της ελληνικής κοινωνίας πριν την μπολιάσει…