دفترهای واپسین، دفتر هفتم / به رنگ آبی نیل‪ی‬

اين پيانو آن طبل را در آستانه مرگ مي‌نواختند صداها مبهم بودند و زمان را تجربه مي‌كردند گاهي نسيم پرچم‌ها را مي‌شكست و در يك بوته گل سرخ مخفي مي‌شد هيچ‌چيز آسان نبود نه شكوفه‌اي كه در باران پژمرده شد نابود گرديد نه كلماتي كه به ظاهر بودند اما نبودند.