GUDGULYA

१९२०ते१९२५यापाचवर्षांच्यासंक्रमणकाळानंतरमराठीललितवाङ््मयातनवनवीनलेखकांनीआपापलीवैशिष्ट्यपूर्णदालनेउघडली.विनोदाच्याक्षेत्रातचिंतामणविनायकजोशीयांनीआपलीस्वतंत्र;परंतुखणखणीतनाममुद्राउमटवली.याआधीमराठीतीलविनोदाचेस्वरूपनिबंधासारखेहोते.चिंतामणरावांनीत्यालागोष्टीचेवळणदिले.त्यांच्याप्रतिभेनेआजवरलाखोवाचकांनाहसवलेआहे.आपल्यादु:खांचीशल्येबोथटकरूनघेण्याच्याकामीत्यांनासाहाय्यकेलेआहे.एकीकडेगुदगुल्याकरीत,दुसरीकडेत्यांनाआपल्यालहानमोठ्याविसंगतींचीजाणीवकरूनदिलीआहे.व्यक्तिजीवनातल्याआणिसमाजजीवनातल्याअनेकनव्याजुन्याविसंवादीगोष्टींवरत्यांनीप्रकाशटाकलाआहे.विविधता,सरसताववास्तवताहीत्यांच्याविनोदशैलीचीगुणवैशिष्ट्येम्हणतायेतील.याछोट्याशापुस्तकातवानवळाम्हणूनसंग्रहीतकेलेल्यात्यांच्यानिवडकसहाविनोदीकथांवरूनत्यांच्याबाह्यत:अत्यंतसाध्यादिसणाया,पणविलक्षणमार्मिकअसलेल्याविनोदीदृष्टीचासंचारकितीअप्रतिहतआहे,हेवाचकांनासहजकळूनयेईल.